Mutlu 2 senedir bende. Üçüncü sahibiyim. Zaten 3
yaş civarında. Deli oğlana uyut diye getirdiler, arka taraf felçti.
Yürüyemiyo altını tutamıyo, tam uykuluk, kaç kişi uğraşır sanki. Biz
uğraştık, yürütmek iyileştirmek eski sahibinden almaktan daha kolay
oldu. En sonunda komplike bi operasyonla bahçelerindeki kulübesinden
çaldık. 3 ayda yürüdü bu it. Dedim baharda koşmaya
başlayacak diye. Başladı, durmak yok yola da devam. Bahar çıktı yaz
geldi, epilepsi krizleri başladı, 6 aydır düzenli Luminal diye bir ilaç
kullanıyor. 10 tabletlik paket-ki bize 5 gün gider, fiyatı 65 kuruş.
Benim kaçakçıdan aldığım ilaç, 100 tablet 200 lira. Bugün veteriner
fakültesine gittik avcılara. Rapor çıkarmaya. Nerdeyse bütün gün
uğraştık, daha da çok uğraşacağız. Ama gülüm iyi olsun yeter. Rapor
çıksa da korum çıkmasa da korum.
Önünde hills mama durur. 15
kiloluğu 150 civarı olsa gerek. Ayda 1buçuk paket. Aşısını parazitini
piresini hiç saymıyorum. Ooooh hayat Mutlu'ya ne güzel.
Okuldan
sonra eve geldik, kahve yaparken mutfaktan dişarı baktım, kahverengi bi
it. Belli yeni gelmiş son durağına. Mutlu mamasını yiyodu kapının önünde
görmedi. Anestezi aldı diye bağladım, peşinden koşmasın sakin dursun
hayvanı da rahatsız etmesin diye. Hava karardı, içerdeki havlıyo baktım
kahverengi bahçede. Çöplenmeye gelmiş. Zavallıcık. Mama versem gitmez,
gitmese köydekiler sağ bırakmaz. Napıcam bilmiyorum. Çok üzülüyorum bu
itlere çok.
Bazen tüfek sesi gelir. Sonrası sessizlik. Kurtuldun
derim, insanlardan, açlıktan, susuzluktan, sevgisizlikten. Başlarına 1
kere bile insan eli değmeden göçüp gidiyolar.Kurtuluyolar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder