Epey zamandır kendi kabuğumda yaşıyorum. Neredeyse trafikte sinirlenme durumu bile yaşamıyorum. Etrafımda sabit en faza 10 kişi var. Diğerleri gündelik hatta anlık, deli oğlanın hasta sahipleri, kasiyerler, taksi şöförü, postacı vs..
Çok olmuş ben bi kalabalığa karışmayalı, elekrik idaresini aramayalı, bi işim olduğunda sıkıntıya girmeyeli, sinirlenmeyeli.
Az önce telefonda bile olsa hayata karıştım. Evi yapan şirkettteki bi orospuyla konuşmak zorunda kaldım. Meğerse misinaymış sinirlerim. Utanmasam ağlayacaktım (telefonu kapatınca tabi, o kadarda değil),
hafif bi titredim ama misina olmuş sinirler yüzünden, kalbim bi pır pır oluverdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder